EXSUFFLATIO vel INSUFFLATIO

EXSUFFLATIO, vel INSUFFLATIO

in ritibus Baptismi usurpata, occurrit apud Dionys. Hierarch. c. 2. ubi Catechumenus iubetur a Pontifice conversus ad Occid. Satanam ter ἐμφυσῆσαι, insufflare: auâ inter renuntiandum exsufflatione trinâ significatum Baptismi Candidatum daemonem omnibus modis excreari, et abominari. Cui Cerimoniae proxime accedunt Mosci, apud quos Susceptores ac Fideiussores, baptizandi nomine ter interrogati, num Diabolo renuntient, toties respondentes in terram expuunt. Sed et in Communione Rom. Sacerdos in Baptismo ter in faciem baptizandi sufflat, signum exprimens crucis capitis motu orisque, ut est in Libro Sacramentor. Gregorii M. etc. Vide Car. du Fresne Glossar. Mos nempe priscus erat, hoc modo fastidium, et contemptum suum indicare. Christianorum inptimis qui ad visa templa, et idola, utpote daemonum sedes despuere et exsufflare solebant. Sic Martyrolog. vet. in Ianuario, in Achaia S. Satyri martyris, quitransiens ante quoddam idolum exsufflavit in illud. Tertullian. de Idol. Ipsius fidei conscientiam perrogemus, quo ore Christianus fumantes aras despuet et exsufflabit, quibus ipse prospexit? Prudent. περὶ ςτεφάν. Rom. Mart. Hym. 14. v. 916. 919 et 920.

Reponit aras ad tribund denuo.

Ingressus ille, ut bos paratus perspicit

Insufflat ipsos ceu videret Daemonas.

Et frequenter in Actis Martyr. Abdia Babyl. Aliis. Suet. deflare id vocat, in Calig. c. 38. καταφυσᾷν Epiphan contra Marcos. l. 1. Sophocles πτύειν καταπτύειν etc. Vide Casaub. ad l. Suet. et supra Conspuere.